Του Ελευθέριου Ρήνου
Με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, απορρίφθηκε η αίτηση που κατέθεσα προσωπικά, με τη συμμετοχή πληθώρας ιδιοκτητών μετοχικών τίτλων της Τράπεζας της Ανατολής, η οποία απορροφήθηκε από την Εθνική Τράπεζα το 1932. Πρόκειται για πρωτόδικη απόφαση, στην οποία υπάρχει δικαίωμα των αιτούντων να καταθέσουν Έφεση.
Η απορρόφηση μέσω εξαγοράς της Τράπεζας της Ανατολής πραγματοποιήθηκε το μακρινό 1932 με σύμβαση, η οποία προέβλεπε την αποπληρωμή των πρώην μετόχων από την Εθνική Τράπεζα, μέσα από μια διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης, της οποίας τα κέρδη και οι ζημίες θα περνούσαν σε πραγματικό χρόνο μέσα από λογαριασμό, που ανοίχθηκε στην Εθνική για το σκοπό αυτό.
Σύμφωνα με την ίδια τη σύμβαση, αλλά και τα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων των δύο τραπεζών, ο εν λόγω τραπεζικός λογαριασμός ονομάστηκε «αλληλόχρεος έντοκος λογαριασμός της ειδικής εκκαθαρίσεως». Σε αυτόν γίνονταν πιστώσεις και χρεώσεις και κάθε έξι μήνες έπρεπε να δημοσιεύεται ισολογισμός του σε μια εφημερίδα στην Αθήνα και σε μια στην Αίγυπτο.
Η απόφαση, η οποία εκδόθηκε κοντά στα όρια των προθεσμιών του νόμου, έκρινε ότι ο «αλληλόχρεος λογαριασμός» δεν ήταν αλληλόχρεος στη φύση του, αλλά μόνο στην ονομασία του. Μάλιστα, οι τρεις δικαστές αποφάσισαν ότι ο χαρακτηρισμός «αλληλόχρεος» στη σύμβαση που κατάρτισαν δύο τραπεζικά ιδρύματα, δεν δέσμευε το δικαστήριο.
Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια ιδιαίτερα κακή απόφαση, η οποία δεν ταιριάζει στο κύρος ενός Πολυμελούς Πρωτοδικείο. Είναι αδιανόητο τρεις πρωτοδίκες δικαστές να μην απαντούν σε σειρά ισχυρισμών που περιλαμβάνουν αποδεδειγμένες πλαστογραφίες και απάτες του κοινού ποινικού Δικαίου που δεν ταιριάζουν ούτε σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής προηγούμενων δεκαετιών.
Είναι κατανοητή η κακή φήμη που έχει αποκτήσει η υπόθεση από διάφορους, που την έχουν κατακρεουργήσει με θεωρίες συνωμοσίας και χαζούς τακτικισμούς. Όμως δεν είναι επιτρεπτό ικανοί δικαστές σε κράτος δικαίου να βλέπουν το βιβλίο του αλληλόχρεου λογαριασμού, με πιστώσεις στη μία σελίδα και χρεώσεις στην άλλη, να προσκομίζεται σειρά εγγράφων που περιγράφουν ξεκάθαρα τη φύση του λογαριασμού και την ύπαρξη των κανόνων λειτουργίας των αλληλόχρεων λογαριασμών από το έτος 1875, ωστόσο να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για απλό χρεωπιστωτικό λογαριασμό.
Για να κατανοήσει και ο πλέον αδαής τα λογικά άλματα αυτής της απαράδεκτης απόφασης, οι δικαστές χωρίς να αιτιολογήσουν καν την απόφασή τους, αποφάσισαν ότι επρόκειτο για ένα λογαριασμό σαν αυτό που τηρεί ένας ιδιώτης σε μια τράπεζα, όπου το κάθε ποσό αφαιρείται ως έξοδο από το υπόλοιπο ή προστίθεται όταν γίνεται κατάθεση. Και προφανώς ο συγκεκριμένος λογαριασμός της εκκαθάρισης δεν είχε αυτή τη μορφή.
Απόσπασμα της σύμβασης συγχώνευσης δια εξαγοράς της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα. Ο αλληλόχρεος λογαριασμός που σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση δεν είναι αλληλόχρεος.
Στην εν λόγω απόφαση, κρίθηκε ότι σε απλό χρεωπιστωτικό λογαριασμό, μπορεί να υπάρξουν δημοσιευμένοι ισολογισμοί με χωριστές χρεώσεις και πιστώσεις που δεν αποσβένονται. Δεν γνώριζαν δηλαδή οι διοικήσεις των δύο τραπεζών ότι θα φτιαχνόταν ένας αλληλόχρεος λογαριασμός, απλά έψαχναν όνομα και δεν το έβρισκαν. Είπαν λοιπόν να τον ονομάσουν «αλληλόχρεο» από άποψη. Θα μπορούσε να ονομάζεται «Γιάννης»…
Μάλιστα, επειδή υπήρξε προηγούμενη προδικαστική απόφαση, η οποία επιμέριζε τα δικαστικά έξοδα, η πρωτόδικη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών έλαβε ως θέσφατο σημεία της προδικαστικής, αλλά ανέτρεψε το θέμα των δικαστικών εξόδων, επιβάλλοντας όλα τα δικαστικά έξοδα της δίκης, τα οποία ανέρχονται σε 6,580 ευρώ, σε εμένα ως ενάγοντα. Για να το πετύχουν αυτό ευκολότερα, δεν εντοπίστηκε η κοινοποίηση της πρόσθετης παρέμβασης από τους προσθέτως παρεμβαίνοντες στον ενάγοντα, η οποία επιδόθηκε σε δικηγορικό γραφείο της Ρόδου μπροστά σε μάρτυρες και προφανώς ήταν μέρος του φακέλου. Δεν εντοπίστηκε, ούτε ζητήθηκε όταν δεν εντοπίστηκε, όπως είθισται.
Αυτές οι τιμωρητικές τακτικές, τις οποίες προσωπικά έχω ξαναδεί στον παρελθόν σε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων όπου σβήστηκε με διορθωτικό το κόστος των δικαστικών εξόδων και από 300 ευρώ έγινε 800 ευρώ, μου θυμίζουν δηλώσεις δικηγόρων της Εθνικής Τράπεζας ότι θα πρέπει να προσέχω τα δικαστικά έξοδα. Πρόκειται για απόφαση επί αίτησης ασφαλιστικών μέτρων στο ίδιο Πρωτοδικείο, στο οποίο η δικαστής αποφάσισε ότι αν από τις 4 μετοχές αφαιρέσεις τις 2 το αποτέλεσμα είναι μηδέν!
Προσωπικά χαίρομαι που έχει βγει μια τόσο κραυγαλέα και κακή απόφαση. Είναι δεδομένο ότι θα φτάσουμε στο ανώτατο δικαστήριο, γιατί πιστεύουμε τόσο εγώ, όσο και οι συνεργάτες μου και ειδικά οι λοιποί μέτοχοι, στην Ελληνική Δικαιοσύνη, ακόμη κι αν τέτοιες αποφάσεις δημιουργούν θέματα αξιοπιστίας σε αρκετό κόσμο.
Για να το θέσω πιο απλά, με λόγια που ίσως να είναι γνώριμα στην άλλη πλευρά «η εκδοθείσα απόφαση θα προσβληθεί άμεσα με έφεση και εκτιμάται ότι θα εξαφανιστεί από το αρμόδιο Εφετείο Αθηνών, καθώς πάσχει κραυγαλέα από νομική και ουσιαστική άποψη».
Παράλληλα, είναι δεδομένη η ομαδική απόφαση των συμμετεχόντων στην αγωγή να μην κοινοποιήσουμε περαιτέρω στοιχεία, ούτε να αφήσουμε περιθώριο για τη συμμετοχή άλλων ιδιοκτητών μετοχών στην Έφεση, εφόσον δεν συμμετείχαν στην πρωτόδικη εκδίκαση. Εννοείται βέβαια, ότι όπως ορίζει ο νόμος, όποιος θέλει μπορεί να αποτανθεί στο δικηγόρο της επιλογής του και να καταθέσει είτε χωριστή αγωγή, είτε πρόσθετη παρέμβαση. Χωρίς όμως τη δική μας υποστήριξη.
Δεν είναι δίκαιο κάποιοι να έχουν πάει στα πέρατα της γης, να έχουν δώσει χρήμα και ιδρώτα, να έχουν αντιμετωπίσει προσωπικούς κινδύνους και εγώ να φανώ αχάριστος. Δεν είναι δική μου υπόθεση μόνο. Υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι που συμμετέχουν από την πρώτη μέρα, επαγγελματίες και οικογενειάρχες, που δεν έχουν σχέση με τα φώτα της δημοσιότητας και με περίεργες θεωρίες. Σε αυτή την ομάδα που επιδεικνύει συσπείρωση, σύνεση και υπομονή, αξίζει να δει την υπόθεση να φτάνει στο τέλος της. Ίσως κάποτε να αναφερθώ στον επιστημονικό τρόπο που προσεγγίσαμε την υπόθεση, αλλά και τη δικαστική της διάσταση, μετά το 2015. Νομίζω φαίνεται σε όλους από την ποιότητα των δικογράφων, τα οποία έχουν επιμεληθεί σημαντικοί νομικοί.
Επειδή δέχομαι αρκετές ερωτήσεις για το βιβλίο μου για την υπόθεση, θα βγει όταν όλα θα έχουν τελειώσει και δεν θα κινδυνέψει ποτέ ξανά η υπόθεση από ανθρώπους που παίρνουν κάτι, δεν το καταλαβαίνουν και φτάνουν στο Σείριο με διαστημικά καύσιμα του Δία και του Απόλλωνα. Το βιβλίο αυτό, που έχει ήδη τελειώσει η συγγραφή του, είναι η δραματική περιγραφή ενός ταξιδιού ζωής, με λεπτομέρειες που δεν τις έμαθε ποτέ κανείς, με εξαίρεση τον πατέρα μου που τον έχασα πριν από 8 μήνες. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, θα το εκδώσω, γιατί για μένα είναι σημαντική η πάλη ανάμεσα σε μια ομάδα απλών ανθρώπων και του ισχυρότερου τραπεζικού ιδρύματος στη χώρα. Περιλαμβάνει έγγραφα και συναντήσεις με αρκετά τραπεζικά στελέχη, πολλά από τα οποία είχαν σημαντικές θέσεις στην Τράπεζα Ελλάδος και στην αντίδικό μας.
Το τελευταίο διάστημα έχουν προκύψει στοιχεία από ενέργειες της Εθνικής Τράπεζας σήμερα, που σχετίζονται με την ειδική εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής. Είμαστε σε θέση να αποδείξουμε πέραν κάθε αμφιβολίας ότι η αντίπαλός μας προχώρησε πρόσφατα σε ρευστοποιήσεις ενεργητικού της Τράπεζας της Ανατολής, που δεν είχαν πληρωθεί ποτέ προς την εκκαθάριση, παρά το γεγονός ότι αυτό είχε αποφασιστεί με κοινή απόφαση των εκκαθαριστών και του αντιπροσώπου της Εθνικής. Κοινώς πήρε κάτι που δεν το είχε πληρώσει, το πούλησε και το αγόρασε πίσω. Η άποψή μου είναι ότι τέτοιες κινήσεις δεν περνάνε απαρατήρητες. Γνωρίζω ότι αρκετός κόσμος τις έχει δει, αλλά ελάχιστοι κατάλαβαν τη σημασία τους. Το θέμα είναι τι θα κάνουν αυτοί που κατάλαβαν και αν θα κυνηγάνε ανεμόμυλους ή θα θέσουν τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων.
Στη θέση μου, οποιοσδήποτε μπορεί να είχε σκεφτεί να τα παρατήσει. Αυτή η ιστορία με ξεπερνάει. Ακόμη και να εξαφανιστώ από το πρόσωπο της γης, είναι δεδομένο ότι η δικαστική διερεύνηση θα συνεχιστεί. Έχουμε λάβει τις ασφαλιστικές δικλείδες για κάτι τέτοιο. Είμαι πολύ τυχερός να γνωρίζω ότι δεν εξαρτάται μόνο από εμένα.
Τα βήματα που έγιναν πριν από την έκδοση της απόφασης μέχρι σήμερα είναι πολλά και σημαντικά. Μπορώ να πω ότι περιμέναμε την απόφαση εναντίον μας και βάζαμε και στοίχημα για το λόγο που θα απορριφθεί. Λίγο πολύ, γνωρίζουμε που το πάει ο καθένας. Δεν εμφανίστηκαν όλοι με παρθενογένεση σε αυτή τη χώρα.
Η αλήθεια είναι ότι κάναμε όση ησυχία μπορούσαμε. Κρατήσαμε τα στεγανά. Πήραμε το χρόνο μας να προετοιμαστούμε, γιατί περιμέναμε την Εθνική να κοινοποιήσει γρήγορα την απόφαση για να μας εγκλωβίσει στην προθεσμία των τριάντα ημερών. Για δικούς τους λόγους, οι νομικοί της δεν το έκαναν. Ίσως να νομίζουν ότι με «ομορφιές», όπως τα δικαστικά έξοδα, θα δω την κατάσταση αλλιώς.
Έτσι, είχαμε το χρόνο να ασχοληθούμε ενεργά, με τη βοήθεια επιστημόνων της οικονομίας. Όσο και να μη θέλει να δει κάποιος την πραγματικότητα, θα τη δει όταν τους ισχυρισμούς επιβεβαιώνουν γνωστές εταιρείες ορκωτών λογιστών και οικονομολόγοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Θα σας πω και ένα αστείο. Βάλαμε στο γνωστό Chatgpt τη σύμβαση συγχώνευσης και την πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου. Ούτε η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει τα συμπεράσματα της απόφασης. Πολλές φορές κατηγορούμε τα σύγχρονα λογισμικά ΑΙ ότι στα κείμενά και τις φωτογραφίες τους, περιλαμβάνουν «παραισθήσεις» όπως λέγονται, δηλαδή πράγματα που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Σε αυτή την περίπτωση όμως, άλλοι είχαν τις «παραισθήσεις» και το χειρότερο είναι ότι το περιμέναμε. Δεν μπορείς να σχεδιάσεις μια μακροχρόνια στρατηγική ενάντια σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο αν δεν παλεύεις να κερδίσεις ένα λιθαράκι από κάθε βήμα, ακόμη κι αν αυτό είναι μια ήττα. Και στην περίπτωσή αυτή, καταφέραμε να πάρουμε αυτό που περιμέναμε και μπορούσαμε.
Ακόμη λοιπόν και να αποφασίσω να μην ασχοληθώ ξανά, πράγμα που δεν πρόκειται να γίνει όσο ζω, η υπόθεση θα φτάσει στο τέλος της, γιατί καθαρά είναι θέμα τιμής.
Η συνέχεια σύντομα στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών.